ظرف یک سال گذشته شاهد فشار شدید و کم سابقه ای بر اساتید، کارمندان و دانشجویان موسسه آموزشی خصوصی بهائیان در ایران بوده ایم. دستگیری اساتید این دانشگاه و محکومیت این اساتید و حتی برخی همکاران اداری این موسسه به حبس های طولانی بخشی از این فشارها را تشکیل می داده است. محکومیت نسیم باقری به چهار سال حبس آخرین نمونه از برخوردهای امنیتی و قضایی با کسانی است که تلاش می کنند چراغ دانش آموزی را در بین بهائیان ایران روشن نگاه دارند.
اما براستی چرا جمهوری اسلامی تحصیل بهائیان در مقاطع آموزش عالی را مخالف امنیت ملی خود می شمارد و ایجاد امکان تحصیل برای بهائیان در ایران را اقدام علیه امنیت ملی خود به حساب می آورد؟
پاسخ به این سوال در گرو فهم دقیق رابطه تحصیل جوانان بهائی در ایران با میزان مهاجرت این جوانان از ایران به خارج از کشور است.
جمهوری اسلامی سال هاست که پروژه خالی کردن ایران از بهائیان را دنبال می کند و به هر شیوه ای تلاش دارد بهائیان را از موطن اصلی خود خارج و ایران را وجود بهائیان تهی نماید. به همین دلیل تلاش می کند با وارد کردن فشار بر دو نقطه با سرعت بیشتری بهائیان را وادار به ترک ایران نماید:
اول ممانعت از اشتغال بهائیان به هر نوع کسب و کار پردرآمد که ضامن ادامه حیات اقتصادی آن ها در ایران باشد و دوم جلوگیری از ادامه تحصیل جوانان بهائی در ایران به منظور اجبار این جوانان به ترک ایران.
جمهوری اسلامی به خوبی واقف است که تعلیم و تربیت در عالی ترین سطوح همواره یکی از اصولی ترین موارد مورد تاکید در دیانت بهائی از نخستین روزهای ظهور این آئین بوده است. بنابراین بهائیان ارزش بسیاری برای ادامه تحصیل در مقاطع مختلف دانشگاهی قائل هستند و این موضوع یکی از مهم ترین ارکان زندگی هر جوان بهائی را تشکیل می دهد. بر همین اساس حکومت ایران از هر اقدامی که امکان ادامه تحصیل جوانان بهائی در ایران را میسر سازد جلوگیری نموده و با آن به شدت مقابله می نماید.
در واقع جمهوری اسلامی وجود موسسه ای در داخل ایران برای آموزش عالی جوانان بهائی در داخل کشور را خنثی کننده بخش مهمی از طراحی خود برای وادار کردن جوانان بهائی به خروج از ایران می داند و به همین دلیل با آن مقابله می کند. تشکیل موسسه ای برای آموزش جوانان بهائی در ایران در واقع کمک به باقی ماندن آن ها در ایران و در نتیجه افزایش جمعیت بهائیان ایران است که در دکترین امنیتی ایدئولوژی محور حکومت اسلامی ایران در تقابل کامل با امنیت ملی قرار می گیرد.
بنابراین به نظر می رسد که محروم کردن جوانان بهائی از تحصیل در مقاطع آموزش عالی حتی در یک موسسه آموزشی خصوصی برای جمهوری اسلامی ماهیتی فراتر از اذیت و آزار این اقلیت مذهبی دارد و در واقع بخشی از پروژه بزرگتر این رژیم برای پاکسازی قومی بهائیان از ایران از طریق وادار کردن آنان به ترک کشور می باشد.
بدیهی است این اقدام حکومت ایران که در تناقض آشکار با تمامی موازین حقوقی بین المللی و حقوق اولیه شهروندی می باشد، باعث ایجاد مسئولیت کیفری و حقوقی برای تمام کسانی است که به صورت آمر یا عامل در این پاکسازی قومی دست دارند.
