یک فعال کارگری درخصوص تفاوت های مزدی کارگران زن و مرد هم رده گفت: میانگین مزدی کارگران زن در تمامی رده‌های شغلی از میانگین مزدی همکاران همر‌رده و هم تخصص مرد آنها کمتر است و این تفاوت مزدی را جامعه به زنان تحمیل کرده و آنها را مجبور به پذیرش وضع موجود شده‌اند.
«اشرف بنایی» در این باره به ایلنا گفت: سقف‌های شیشه‌ای و محدودیت‌های پنهان حاکم بر اشتغال زنان ناشی از عرف جامعه است و نگاه جنس دومی به زنان اصلی ترین علت پائین ماندن دستمزد آنهاست.
وی با اشاره به تازه ترین آمار منتشر شده مبنی بر تفاوت ۲۳ درصدی مزد زنان و مردان هم رده در تهران، گفت: آمارها سند رسمی تجربیات زنان کارگر هستند. تفاوت مزدی کارگران زن و مرد کاملا در بازار کار جا افتاده و علاوه بر کارفرمایان، کارگران زن نیز پائینتر بودن مزد خود را پذیرفته اند.
این فعال کارگری بیمارستانی در تشریح علل این تفاوت‌های مزدی افزود: هرچند قانون کار در مقایسه با دیگر قوانین جامعه توجه بیشتری به برابری زن و مرد دارد و تفاوت هایی که برای اشتغال زنان قائل شده در جهت بهبود شرایط اشتغال آنهاست اما عرف حاکم بر جامعه و همچنین دیگر قوانین مربوط به زنان مثل قوانین ازدواج و طلاق بازار کار را نیز تحت تاثیر قرار داده و باعث شده تا قوانین «برابری محور» کار نیز اجرا نشوند.
بنایی ادامه داد: تفاوت ۲۳ درصدی یعنی زنان بیش از یک پنجم کمتر از همکاران مرد خود برای انجام کار مشابه مزد می گیرند. کارفرمایان در توجیه این تفاوت، مسئولیت اقتصادی خانواده را متوجه مردان می دانند و بر همین اساس مزد کمتری را به زنان پرداخت می کنند و این درحالی است که بسیاری از زنان کارگر، سرپرست خانواده خود هستند و معاش خانواده از دستمزد آنها تامین می شود.
عضو شورای اسلامی کار بیمارستان «دکتر سپیر» افزود: نگاه پائین دستی به کار زنان درحالی هنوز هم در جامعه غالب است که با وجود نرخ بالای تورم و افزایش قیمتها، اصولا چرخ اقتصاد خانواده ها بدون اشتغال زنان نمی چرخد و دستمزد مردان خانواده کفاف مخارج را نمی دهد.
بنایی تصریح کرد: جامعه به کار زنان نیاز مبرم دارد اما علت این نگاه جنس دومی به کار زنان، ارزان نگه داشتن کار آنها و در واقع سواستفاده از نیروی کار با کمترین هزینه است.
